Granicą odpowiedzialności przedsiębiorstwa ciepłowniczego lub odbiorcy za urządzenia i instalacje cieplne, jest miejsce określone w warunkach przyłączenia oraz umowie o przyłączenie. 2. Ustalenie miejsca rozgraniczenia własności ma podstawowe znaczenie dla określenia odpowiedzialności za prawidłowe funkcjonowanie sieci czy Zgodnie z art. 7 ust. 9 Prawa energetycznego, przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi przyłączenia do sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa wart. 7 ust. 1, za przyłączenie do sieci przedsiębiorstwo to może ustalić opłatę w wysokości uzgodnionej z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie do przyłącze energetyczne. Witam. W tym kraju tak to jest . Zapomiałem dodać że kolo który spisuje liczniki (inkasent) polecał oczywiście swoje usługi za jedyne 1500 zł (nowe przyłącze). Tanio się wykpiłem pomijając koszt kabla 4*6mm2, nowych zacisków ALCU, koleś z ZE zainkasował 2 flakony po 0,5l , a mnie okropnie bolą ręce od Do wniosku o warunki przyłączenia do sieci energetycznej trzeba załączyć: Wypis z księgi wieczystej lub akt notarialny nabycia nieruchomości, umowa najmu lub dzierżawy; Plan zabudowy na mapie sytuacyjno-wysokościowej w skali 1:500 (trzeba zaznaczyć obrys budynku i wskazać miejsce na szafkę z licznikiem energii elektrycznej Biorąc pod uwagę aktualne ceny prądu, średnie koszty ogrzewania elektrycznego wynoszą niespełna 5 550 zł. Gorzej zaizolowany budynek (średnie zapotrzebowanie energetyczne 130 kW/m2/rok) wygeneruje wydatki rzędu 10 300 zł. Jeszcze więcej zapłacimy za ogrzewanie domu o zapotrzebowaniu 150 kW/m2/rok. Zobacz, jakie wymagania musisz spełnić, jak wygląda proces oraz jakie są sumaryczne koszty dla przyłącza energetycznego, wodno-kanalizacyjnego i gazowego. Szczegółowa wycena kosztów budowy domu 2022 - wyceniamy i omawiamy najpopularniejsze projekty domów 100 m2, 140 m2 i 195 m2. Od czego zacząć budowę domu? Formalności, media ssbbvlW. Sprawdź, w jaki sposób prawidłowo zamontować przyłącze elektryczne i z jakimi kosztami finansowymi się to wiąże. Czym jest przyłącze elektryczne? Przyłącze energetyczne to zespół urządzeń, które ma za zadanie połączyć sieć energetyczną niskiego napięcia z instalacją odbiorczą. Takie połączenie odbiorcy prądu z siecią energetyczną umożliwia mu odbiór prądu i wykorzystywanie go na własny użytek w tym zasilanie sprzętów domowych, czy prace budowlane. Rodzaje przyłączy By upewnić się, jakie przyłącze elektryczne powinno zostać zastosowane w naszym przypadku, warto zgłosić się do swojego dostawcy energii elektrycznej, który udzieli nam konkretnych informacji dotyczących warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej. Zakład energetyczny z pewnością udzieli nam informacji pomocnych w rozwianiu wątpliwości dotyczących wyboru rodzaju przyłącza energetycznego. Przyłącze elektryczne ziemne W tym rodzaju przyłącza kable odpowiadające za przyłączenie prądu znajdują się pod ziemią. Choć koszty przyłącza w tej postaci będą wyższe, a w przypadku, gdy przewody miałyby być poprowadzone przez cudzą posesję, potrzebujemy dodatkowo zgody jej właściciela to ze względu na estetykę oraz odporność na czynniki zewnętrzne jest to rozwiązanie warte rozważenia. Przyłącze elektryczne napowietrzne Podłączenie prądu za pomocą przyłącza napowietrznego ma swoje wady. Choć w tym przypadku wykonanie przyłącza jest tańsze i łatwiejsze w montażu to ze względu na jego estetykę powinno być dobrze przemyślane. Dodatkowym minusem tego rozwiązania jest fakt, że miejsca przyłączenia przez to, że przyczepione bezpośrednio do ścian budynku sprawiają, że przewody elektryczne narażone są na czynniki zewnętrzne w tym gwałtowne zmiany pogody. Etapy przyłączenia do sieci w kilku krokach Prawidłowo wypełniony wniosek o przyłącze elektryczne We wniosku za, pomocą którego staramy się o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci oprócz podstawowych informacji jak nasze dane osobowe, a w przypadku posiadania firmy również NIP i REGON powinny się znaleźć również dodatkowe informacje jak lokalizacja przyłączanego budynku oraz akt własności. Złożenie wniosku W celu złożenia wniosku umożliwiającego podłączenie prądu powinniśmy się zgłosić do operatora energii elektrycznej odpowiadającego za dostawę prądu w naszej lokalizacji. Wniosek w zależności od dystrybutora energii elektrycznej będziemy mogli złożyć osobiście, pocztą lub drogą elektroniczną. Odpowiedź powinniśmy otrzymać do 30 dni po wysłaniu wniosku. Warunki współpracy W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku otrzymamy od operatora sieci energii elektrycznej informację zwrotną dotyczącą tego, ile kosztuje podłączenie prądu w naszym rejonie oraz listę warunków technicznych, które są konieczne do przyłączenia. W przypadku, gdy zaproponowane warunki współpracy nam odpowiadają, to na tym etapie możemy podpisać umowę z wybranym przez nas sprzedawcą energii elektrycznej. Jakie przyłącze elektryczne na czas budowy? Przyłącze tymczasowe Jest to rozwiązanie, na które decydują się osoby, które nie zdążyły ze złożeniem wniosku na przyłącze stałe, a zależy im na czasie. Jest to rozwiązanie droższe, ponieważ w tym przypadku inwestor płaci podwójnie, za przyłącze tymczasowe na czas budowy, jak i za stałe po jej zakończeniu. Przyłącze stałe Jest to rozwiązanie tańsze, z którego można korzystać zarówno w czasie prac budowlanych, jak i po ich zakończeniu. Ile kosztuje podłączenie prądu? Nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, ile kosztuje przyłącze elektryczne. W celu uzyskania dokładnych informacji, ile kosztuje przyłącze energetyczne, warto zgłosić się bezpośrednio do dostawcy prądu odpowiadającego za podłączenie prądu w naszym miejscu zamieszkania. Szacunkowo przyjmuje się, że cena przyłącza waha się od 1000 do 7000 złotych. Jak długo będziemy czekać na przyłączenie prądu? Ciężko określić dokładny czas oczekiwania na przyłącze elektryczne, ponieważ wpływ na to ma wiele dodatkowych czynników. Istotne jest jednak, żeby prawidłowo wypełniony wniosek złożyć jeszcze przed rozpoczęciem budowy, ponieważ szacuje się, że z przyłącza tymczasowego będziemy mogli w rzeczywistości korzystać około 2 miesiące od pozytywnego rozpatrzenia naszego wniosku przez operatora energii elektrycznej, a w przypadku przyłącza stałego czas ten się wydłuża nawet do 11 miesięcy. Jakie przyłącze elektryczne powinniśmy wybrać do domu rodzinnego? O tym, jakie przyłącze energetyczne powinno być zastosowane w naszym przypadku, zdecydują warunki techniczne. Jednak w obecnych czasach, coraz częściej odchodzi się od przyłączy napowietrznych na rzecz podziemnych ze względu na ich walory estetyczne i gwarancję dłuższego bezproblemowego użytkowania. Każdy dom musi mieć dostęp do energii elektrycznej, żeby dało się w nim zamieszkać. Warto mieć gotowe przyłącze, zanim rozpocznie się budowę Przyłącze elektryczne, czyli odcinek zewnętrznej instalacji elektrycznej łączący linię elektroenergetyczną z instalacją odbiorczą, może być kablowe albo napowietrzne. Wymiana instalacji elektrycznej w remontowanym mieszkaniu Decyzja o możliwości przyłączenia posesji do sieci elektroenergetycznej leży w gestii lokalnego (obsługującego teren, na którym jest położona nieruchomość) przedsiębiorstwa elektroenergetycznego. Ma ono obowiązek przyłączenia nowego odbiorcy, jeśli jego nieruchomość została przewidziana w planie miejscowym pod zabudowę mieszkaniową, a w gminie opracowano założenia do planu zaopatrzenia w energię elektryczną. Jeżeli jednak przedsiębiorstwo uzna, że w obecnej chwili inwestycja nie jest ekonomicznie uzasadniona, może odmówić przyłączenia do czasu planowanej rozbudowy sieci albo zażądać od starającego się o przyłączenie właściciela posesji sfinansowania budowy lub rozbudowy koniecznych w tym przypadku dodatkowych elementów sieci. Zazwyczaj chodzi o zainstalowanie dodatkowej stacji transformatorowej albo ułożenie w ziemi odcinka kabla sieciowego umożliwiającego przyłączenie dodatkowego odbiorcy. Wszystkie działające na obszarze Polski przedsiębiorstwa energetyczne w podejmowanych przez siebie decyzjach muszą się kierować przepisami Prawa energetycznego. Mimo to wymagania, jakie stawiają potencjalnym odbiorcom, niekiedy się różnią. Teoretycznie odbiorca może wybrać, jakie chce mieć przyłącze, w praktyce zwykle decyduje zakład energetyczny, bo istotnym argumentem są możliwości techniczne. Większość przyłączy do domów jednorodzinnych wykonuje się dziś jako kablowe. Przyłącze kablowe Przyłącze kablowe układa się w gruncie od najbliższego słupa napowietrznej linii elektroenergetycznej lub od biegnącej w ziemi linii kablowej do granicy posesji. Tu w linii ogrodzenia umieszcza się zwykle skrzynkę ze złączem oraz licznikiem energii elektrycznej. W złączu, czyli miejscu połączenia z instalacją odbiorczą budynku, są umieszczone bezpieczniki główne. Skrzynka otwiera się od strony ulicy, co umożliwia sprawdzanie wskazań licznika bez potrzeby wchodzenia na posesję, a więc także pod nieobecność domowników. Ewentualne koszty serwisu i konserwacji złącza ponosi zakład energetyczny. Złącze może zostać zamontowane w lub na ścianie budynku, ale w przypadku nowo budowanych przyłączy rzadko stosuje się takie rozwiązanie. Przyłącze napowietrzne Przyłącze napowietrzne biegnie nad ziemią - od słupa linii napowietrznej do złącza umieszczonego na stojaku dachowym lub do konstrukcji z izolatorami przymocowanej do ściany domu. Można je wykonać jedynie wtedy, gdy w pobliżu budynku przebiega napowietrzna linia energetyczna. Przeczytaj też: Jak przyłączyć dom do sieci elektroenergetycznej. Wniosek o warunki przyłączenia >>> Wykonanie przyłącza napowietrznego jest tańsze i łatwiejsze niż kablowego, zwłaszcza gdy słup linii energetycznej znajduje się po przeciwnej stronie ulicy niż posesja i ewentualne prace ziemne konieczne do ułożenia kabla w ziemi wiążą się z koniecznością uzyskania pozwolenia na czasowe zamknięcie drogi i powodują niedogodności dla jej użytkowników. Rozwiązanie nie jest godne polecenia, ponieważ elementy mocujące złącze do dachu lub ścian budynku naruszają pokrycie albo elewację, a kable zwisające luźno między słupem a domem są narażone na zniszczenie na przykład przez gałęzie drzew, silny wiatr albo obfite opady mokrego śniegu. Może być jednak korzystne dla inwestorów, którzy wobec braku zgody zakładu energetycznego na podłączenie na zasadach taryfowych zdecydują się na wybudowanie przyłącza w całości na własny koszt. Ile kosztuje przyłącze elektryczne Inwestorzy, których działki są położone na obszarach objętych miejscowym planem zagospodarowania albo założeniami gminy do takiego planu, nie muszą ponosić rzeczywistych kosztów budowy albo przebudowy przyłącza elektrycznego (to nierzadko kilkanaście tysięcy złotych lub więcej). Obciążają one zakład energetyczny, który od przyszłego odbiorcy pobiera tak zwaną opłatę zryczałtowaną, będącą iloczynem ustalonej przez siebie stawki i wielkości mocy przyłączeniowej określonej w umowie. Przedsiębiorstwo ustala stawki na podstawie średniorocznych nakładów na budowę odcinków sieci elektrycznej służących do przyłączania nowych odbiorców, dlatego w różnych regionach kraju (obsługiwanych przez różne przedsiębiorstwa energetyczne) mogą być one różne. Przeczytaj też: Moc przyłączeniowa i zużycie energii: wyjaśniamy jak oszacować >>> Stawki różnią się także w zależności od grupy odbiorców, do której zostanie zaliczony przyszły odbiorca (zwykle grupa V - moc przyłączeniowa do 40 kW i zabezpieczenie przedlicznikowe do 63 A albo IV - moc powyżej 40 kW, zabezpieczenie 63 A). Według taryfikatorów zakładów energetycznych za budowę przyłącza kablowego dla grup V i IV płaci się od mniej więcej 59 do blisko 67 zł/kW. Jeśli odległość od miejsca połączenia z siecią przesyłową do skrzynki w ogrodzeniu jest większa niż 200 m, za każdy dodatkowy metr trzeba dopłacić około 33 zł. W przypadku przyłącza napowietrznego opłaty są o blisko 30% niższe. Stawka wynosi od 39 do prawie 46 zł/kW, a dodatkowa - wynikająca z ponadstandardowej długości – prawie 25 zł/m. Opłata przyłączeniowa uwzględnia koszty prac projektowych, uzgodnienia dokumentacji, budowy odcinka sieci energetycznej, robót budowlano-montażowych, prób oraz ewentualnie zajęcia terenu, jeśli jest konieczne podczas prowadzenia prac. W tej cenie odbiorca otrzymuje także skrzynkę na złącze wraz z montażem. Dodatkowo musi zapłacić ok. 1000 zł za szafkę elektryczną i podobną kwotę za jej zainstalowanie. Do całości kosztów trzeba doliczyć 23% VAT. Aby przyspieszyć tempo realizacji, dokumentację techniczną przyłącza energetycznego oraz niezbędne uzgodnienia formalne można załatwić we własnym zakresie. Przedsiębiorstwo obniży wówczas opłatę przyłączeniową o 10%, lecz ostatecznie inwestycja będzie i tak kosztowała więcej. Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! stach2005 21 Oct 2011 09:39 15283 #1 21 Oct 2011 09:39 stach2005 stach2005 Level 12 #1 21 Oct 2011 09:39 Posiadam stary budynek mieszkalny drewniany z przyłączem takim jak na zdjęciu,które jest już mocno skorodowane (jeden z kątowników to już tylko szczątki) a drugi kątownik jest wygięty,przewody między przyłączem a słupem są wyraźnie obwisłe . Moje obawy dotyczące tego przyłącza to głównie sytuacja gdyby ten kątownik został wyrwany lub się złamał ,wtedy wyrwane kable ze skrzynki z bezpiecznikami która znajduje się na poddaszu mogą spowodować zwarcie a w efekcie pożar. Kto ma przeprowadzić remont tego przyłącza -zakład energetyczny czy ja i kto ponosi koszty?? #2 21 Oct 2011 09:44 saper190 saper190 Level 15 #2 21 Oct 2011 09:44 Ok 4 lata temu też wymienialiśmy. Było to związane z ocieplaniem domu przy okazji została odkryta dość spora usterka. Wyglądało to tak że maszt zrobiliśmy sami a przewodami zajęli się energetycy. Z tym że nie podłączyli tych samych tylko w osłonie gumowej czarnej. #3 21 Oct 2011 12:17 Łukasz-O Łukasz-O Admin of electroenergetics #3 21 Oct 2011 12:17 Podaj gdzie jest granica własności - w umowie jest napisane. #4 21 Oct 2011 15:36 stach2005 stach2005 Level 12 #4 21 Oct 2011 15:36 Łukasz-O wrote: Podaj gdzie jest granica własności - w umowie jest napisane. Postaram się znaleźć umowę i sprawdzić ,ale to stary budynek więc mogą być problemy. Patrząc na umowę z nowego budynku prawo własności kończy się na liczniku ale tam licznik jest na zewnątrz budynku więc może być inaczej. Instalacja po przyłączu to: na poddaszu :skrzynka bezpiecznikowa 3x25A-zaplombowana przedpokój: skrzynka bezpiecznikowa 3x20A-zaplombowana licznik (chyba tutaj) przedpokój:skrzynka bezpiecznikowa 3x 16A-nie plombowana #5 21 Oct 2011 18:17 masonry masonry Level 30 #5 21 Oct 2011 18:17 W 90% granica własności jest na zaciskach przy izolatorach. Wymiana stojaka czy haków izolatorów jak również przewodu od izolatorów do zabezpieczeń należy do właściciela budynku. #6 21 Oct 2011 20:42 jarecki 86 jarecki 86 Electrician specialist #6 21 Oct 2011 20:42 Quote: Kto ma przeprowadzić remont tego przyłącza -zakład energetyczny czy ja i kto ponosi koszty?? Jedno i drugie - tak jest bynajmniej w moim rejonie. Odbiorca montuje na swój koszt stojak lub hak (przystosowany do podwieszenia kabla samonośnego AsXSn), a ZE nieodpłatnie podwiesza i podłącza wspomniany kabel. W celu ustalenia szczegółów tego zadania proponuję wizytę w lokalnym ZE. #7 22 Oct 2011 08:36 saper190 saper190 Level 15 #7 22 Oct 2011 08:36 Nie wiem skąd kolega wyżej ale tak jak mówię u nas też było tak że stojak montowaliśmy sami gdy był zamontowany dopiero przyjechali energetycy podłączyć na nowo. Kosztów nie ponieśliśmy za przewód ani usługę. #8 23 Oct 2011 14:56 Enpro Enpro Level 22 #8 23 Oct 2011 14:56 Przyłącze odmostkowuje się na życzenie odbiorcy naprawa stojaka należy do odbiorcy a co do wymiany przewodów na AsXSn to zależy od dobrej woli kierownika posterunku. W Tauronie wymiana ok 25m przyłącza na życzenie odbiorcy kosztuje ok 1500zł gdzie hak na budynku montuje sobie sam odbiorca. #9 16 Dec 2011 00:06 smerfy smerfy Level 13 #9 16 Dec 2011 00:06 Na temat wymiany przyłącza wszystko jest napisane w "Taryfie Operatora Systemu Dystrybucyjnego" dostępna na stronie dostawcy energii elektrycznej, proszę sprawdzić ale z tego co wiem to za przebudowę przyłącza lub jego wymianę bez wzrostu mocy koszty pokrywa wnioskodawca. Pieniądze wykłada właściciel działki (inwestor) zarówno w wypadku przyłącza kanalizacyjnego, jak i wodociągowego. [b]Przed rozpoczęciem robót czytelniczka uzyskała w gminie ustne zapewnienie, że założone przyłącze wodociągowe gmina przejmie odpłatnie. Koszt wykonanych prac przekroczył 8500 zł. Czytelniczka dwukrotnie składała wnioski o przejęcie przyłącza i dwukrotnie spotkała się z odmową. Pyta, co robić w takiej sytuacji. Czy wnieść sprawę do sądu? [/b] Odpowiedź na ostatnie pytanie brzmi: nie, chyba że w rzeczywistości inwestycja wykroczyła poza granice przyłącza. [srodtytul]Czego nie uwzględnią[/srodtytul] Zasada zapisana w art. 15 ust. 2 [link= z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrywaniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (DzU z 2006 r. nr 123, poz. 858 ze zm.)[/link] jest taka, że [b]koszt budowy przyłącza do sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego oraz urządzenia pomiarowego obciąża osobę ubiegającą się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Żądanie zwrotu kosztów budowy przyłącza od gminy czy przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego jest bezpodstawne i na pewno żaden sąd go nie uwzględni.[/b] – Niejednokrotnie inwestor, aby uzyskać przyłączenie do sieci, oprócz samego przyłącza buduje także część sieci kanalizacyjnej bądź wodociągowej, której koszty go nie obciążają. Do tej części jego wydatków odnosi się art. 31 wskazanej ustawy z 7 czerwca 2001 r. Zapisano w nim, że [b]osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne, mogą przekazać je odpłatnie gminie albo przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu na warunkach uzgodnionych w umowie.[/b] W praktyce powstają niejednokrotnie kontrowersje, co jest przyłączem, a co (jakie urządzenia) wchodzi w skład sieci magistrali wodnej czy kanalizacyjnej. Odwołać się tu trzeba do definicji zamieszczonych w art. 2 ustawy z 2001 r. Tak więc przyłącze wodociągowe to odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy wody wraz z zaworem głównym za wodomierzem. Przyłączem kanalizacyjnym zaś jest odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy z siecią kanalizacyjną za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a gdy nie ma studzienki – do granicy nieruchomości odbiorcy. [srodtytul]Liczne spory[/srodtytul] Ta pokrętna definicja była przyczyną licznych sporów. Powinno je przeciąć wyjaśnienie zawarte w [b]uchwale Sądu Najwyższego z 13 września 2007 r. (sygn. III CZP 79/07)[/b]. SN uznał w niej, że [b]przyłączem kanalizacyjnym jest tylko odcinek przewodu kanalizacyjnego leżący w granicach nieruchomości odbiorcy usług. Tak więc ten odcinek, który znajduje się poza granicą jego działki, przyłączem nie jest. W konsekwencji więc koszt jego budowy nie obciąża odbiorcy usług.[/b] [srodtytul]Sąd potwierdził[/srodtytul] [b]Jeśli jednak własnym sumptem właściciel gruntu wykonał oprócz przyłącza instalacji wewnętrznej także część przewodu należącego już do sieci (magistrali) kanalizacyjnej, to należy mu się[/b] – stosownie do art. 31 ustawy – [b]zwrot wydatków[/b]. [b]Przedsiębiorstwo czy gmina, zależnie od tego, kto jest właścicielem sieci, nie może wówczas odmówić przejęcia urządzenia wodociągowego czy kanalizacyjnego i zapłaty za nie[/b]. W razie odmowy właścicielowi działki wolno dochodzić związanych z tym roszczeń od gminy lub przedsiębiorstwa na drodze sądowej. Potwierdził to [b]Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach (np. wyroki z 29 czerwca 2004 r., sygn. IICK 404/03, i z 16 czerwca 2004 r., sygn. II CK 158/03)[/b]. Inaczej będzie tylko wówczas, gdy urządzenia niebędące przyłączami ani instalacją wewnętrzną nie odpowiadają warunkom technicznym określonym w przepisach prawa. Takich właściciel sieci przejmować nie musi. Również to znalazło potwierdzenie w orzeczeniach SN. Tak np. w [b]wyroku z 31 styczna 2007 r. (sygn. II CNP 91/06)[/b] uznał on za prawidłowe orzeczenie sądu oddalające żądanie inwestora – TBS – dotyczące zawarcia z nim przez gminę umowy o przejęcie urządzeń kanalizacyjnych wybudowanych niezgodnie z projektem. [srodtytul]Może zobowiązać[/srodtytul] SN nie wyłączył jednak całkowicie przejęcia instalacji wadliwej, jeśli można ją poprawić. Sąd może zobowiązać do tego przedsiębiorstwo (gminę), ale ustalając ekwiwalent pieniężny dla inwestora, uwzględni wartość urządzeń oraz nakładów koniecznych, by doprowadzić instalację do odpowiedniego standardu technicznego. Co ważne, [b]roszczenie o przejęcie urządzeń i zapłatę można zgłosić zarówno po przyłączeniu się do sieci, jak i przed ni[/b]m, jeśli urządzenia zostały już wybudowane ([b]wyrok SN z 2 marca 2006 r., sygn. I CSK 83/ 05[/b]). Roszczenie to się nie przedawnia. Dlatego z żądaniem zwrotu wydatków na budowę tej części przewodu kanalizacyjnego, która znajduje się poza ich działką, mogą występować właściciele gruntu, którzy wykonali roboty np. pięć czy dziesięć lat temu ([b]wyrok SN z 23 lipca 2003 r., sygn. II CKN 346/01[/b]). [ramka][b]Co musi gmina, a co przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne[/b] Zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest – stosownie do [link= z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrywaniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków[/link] – zadaniem własnym gminy. Koszty budowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej obciążają natomiast co do zasady przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które prowadzi takie inwestycje w ramach planu rozwoju i modernizacji zatwierdzonego w formie uchwały przez radę gminy. Rada gminy ustala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Jeśli odbiorca spełni warunki określone w tym regulaminie oraz istnieje techniczna możliwość świadczenia usług na jego rzecz, przedsiębiorstwo nie może odmówić przyłączenia do sieci. [/ramka] Podczas budowy nowego budynku konieczne jest poniesienie nakładów na przyłącza (na przykład wodno-kanalizacyjne, energetyczne) do budynku. Niejednokrotnie są one następnie przekazywane miejskim zakładom wodociągów, kanalizacji czy energetyki. Czy takie przyłącza do budynków stanowią środki trwałe? Środki trwałe w polskich przepisach podatkowych i rachunkowych definiowane są jako składniki rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, trwałe bądź też zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Posiadać one muszą określone cechy, do których należą: - długi czas ich używania, przy czym podkreśla się, iż powinien on wynosić powyżej roku, - postać rzeczowa (co oznacza, iż nie mogą stanowić one wartości niematerialnych czy też prawnych), - muszą nadawać się do użytkowania oraz być używane na potrzeby i w ramach przedsiębiorstwa. Środki trwałe to tak zwane trwałe aktywa. Należą do nich, dla przykładu nieruchomości, maszyny i urządzenia służące do wykonywania określonej działalności, środki transportu czy też inwentarz żywy. Środki trwałe podlegają amortyzacji, będącej odzwierciedleniem ich zużycia. Stanowi ona koszt danego przedsiębiorstwa i podlega comiesięcznym rozliczeniom. Przyłącza do budynków jako środki trwałe? Przyłącza do budynków to element sieci służący do przyłączenia instalacji odbiorczej. Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami nie spełniają one wymogów, na podstawie których można byłoby je zaliczyć do środków trwałych. Przyłącza wodno-kanalizacyjne oraz energetyczne nie są kompletnym urządzeniem – aby spełniały swoje zadanie należy podłączyć je do sieci – czy to wodno-kanalizacyjnej, czy też energetycznej. Ponadto odnotować trzeba, iż po wybudowaniu zostają one przekazywane w sposób nieodpłatny zakładom wodociągowym czy też energetycznym, co oznacza, iż nie można ich kwalifikować jako własności podatnika, ani nie podlegają jego kontroli. Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM Jak zakwalifikować nakłady na przyłącza do budynków? Wydatki, które zostały poniesione w związku z budową przyłączy wodno-kanalizacyjnych oraz energetycznych do budynków nie mogą zostać zakwalifikowane także jako koszt wytworzenia budynku stanowiący o jego wartości początkowej, bowiem przyłącza nie zostały ujęte w Klasyfikacji Środków Trwałych jako wyposażenie budynku – w owym enumeratywnym katalogu znajdują się dla przykładu wszelkiego rodzaju instalacje, które wbudowane zostały w konstrukcję budynku na stałe, na przykład sanitarne, elektryczne, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe, czy też te elementy wyposażenia budynku, które zostały przytwierdzone na stałe, dla przykładu wymurowane meble. Ponadto nie istnieje możliwość zakwalifikowania przyłączy jako obiektów pomocniczych, mających umożliwić obsługę danego budynku, jak na przykład chodnik, dojazd do budynku, jego ogrodzenie, studnie. W związku z tym, że wydatki poniesione na wykonanie przyłączy wodno-kanalizacyjnych oraz elektrycznych nie stanowią wydatków związanych z podstawową działalnością operacyjną jednostki, kwalifikować należy je jako pozostałe koszty operacyjne. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

kto płaci za przyłącze energetyczne